15 sierpnia Kościół obchodzi wyjątkowe święto – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, w naszej tradycji zwane też świętem Matki Boskiej Zielnej. Warto więc nieco więcej opowiedzieć o pięknych tradycjach związanych z tym dniem.
Święto Matki Boskiej Zielnej przypada w okresie późnego lata, kiedy dobiegają końca prace żniwne, bo jak mówi stare powiedzenie: „Na Wniebowzięcie pokończone żęcie”. To też czas największego wędrowania do miejsc kultu Maryi – do Częstochowy, Kalwarii Zebrzydowskiej, Świętej Lipki, Lichenia i wielu innych.
Już od końca X wieku znany jest zwyczaj święcenia w tym dniu ziół polnych i owoców. Wywodzi się on ze starej chrześcijańskiej legendy – apokryfu – mówiącego o tym, jak apostołowie po otwarciu grobu Matki Bożej nie znaleźli tam jej ciała, tylko same zioła i kwiaty.
Dziś wykonane z ziół, kwiatów i owoców wianki niesiemy do kościoła, a duchowny święci je podczas Mszy Św. Wianki te w każdym rejonie kraju są inaczej nazywane, np. równianki, prozanki. Po poświęceniu zanosimy je do domów i wierzymy w ich niezwykłą moc ochrony przed złem. Wianki mają też zapewnić dostatek, dlatego dawniej wykruszano z poświęconych ziół ziarno i mieszano je z nowym, które miało iść na siew. Również łupiny poświęconych owoców zawieszano na drzewach, aby obrodziły one w roku następnym.
Galeria zdjęć z Mszy Świętej w kaplicy pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Małkach
Opracowanie: Beata Maria Klonowska
Odwiedzin dzisiaj: 0
Odwiedzin w sumie:69
