ZAPRASZAMY NA NABOŻEŃSTWA WIELKOPOSTNE
Serdecznie zapraszamy na Nabożeństwa Wielkopostne.
Wielki Post to święty czas, w którym człowiek wraca do Boga. Zrywając ze złem, a zwracając serca ku Panu, tak naprawdę odnajdujemy siebie, bo człowiek tylko z Bogiem może być w pełni szczęśliwy.

1. Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa w Drodze Krzyżowej.
W czwartek Droga Krzyżowa w Małkach: dla dzieci o 16.30 i dla dorosłych po Mszy Świętej, w Mszanie w piątek o 16.30 dla dzieci i o 18.00 dla dorosłych.
W czwartek i piątek na Mszy Świętej wieczornej wygłaszane jest kazanie pasyjne.

2. W każdą niedzielę Wielkiego Postu zapraszamy na Gorzkie Żale.
Gorzkie Żale o 16.00 w Mszanie i o 17.00 w Małkach.

Wraz ze Środą Popielcową weszliśmy w okres Wielkiego Postu, który  dla chrześcijan jest czasem zadumy, refleksji nad własnym życiem, próbą poukładania systemów własnych wartości. Skłania do „zatrzymania się w biegu” i zastanowienia się, co w życiu jest najważniejsze.

Pomocą w tych działaniach jest liturgia kościelna, bardzo rozbudowana, obfitująca w mnóstwo symboli. Nie często mamy możliwość głębszej refleksji nad tekstami i działaniami liturgicznymi. Wprowadzeni przez rodziców w sens wiary, często zatrzymujemy się na pewnym poziomie, nie rozumiejąc ogromnej głębi teologicznej wypływającej z liturgii wielkopostnej. W kościołach rozlegają się nawoływania do jak najczęstszego uczestnictwa w praktykach wielkopostnych, by można na sobie doznawać owoców zbawczych wynikających z męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Chodzi tu głównie o uwolnienie się od grzechu i uzyskanie spokoju serca, a przez to wspomożenie tych, którzy czują się jeszcze zniewoleni, w tym dusze w czyśćcu cierpiące. Taki jest właśnie główny cel wszelkich praktyk wielkopostnych. Wymaga to chęci nawrócenia i przylgnięcia sercem do samego Boga. Drogą jest tylko i wyłącznie Jezus Chrystus. Jego miłość wyrażona w postawie męki i śmierci na krzyżu ma być dla nas pierwszorzędnym bodźcem nawrócenia. Dlatego w Wielkim Poście podkreśla się szczególnie te praktyki, które podkreślają właśnie ten aspekt Jego miłości; tym samym mają one pobudzić naszą miłość i dziękczynny powrót do Boga.  Praktyka kościoła wyrobiła w swej długiej historii dwie formy pobożności wielkopostnej: Drogi krzyżowej i Gorzkich Żali. Obydwie formy mają charakter pobożności ludowej od początku krzewionej z powodzeniem przez prosty lud wierny. Oddziaływanie tych praktyk wydawało się bardzo skuteczne, tym bardziej że dawniej prosty lud z reguły nie umiał pisać i czytać, więc nabożeństwa te posługując się obrazami (stacjami drogi krzyżowej) i krótkimi pieśniami ludowymi (znanymi na pamięć) służyły jako silny bodziec poruszający uczucia, a przez nie całą duszę do nawrócenia, miłości Boga i licznych dzieł miłosierdzia.

Pierwsza forma, Drogi Krzyżowej, jest dziś bardziej powszechna, tzn. znana w całym kościele, druga raczej charakterystyczna dla terenów Polski, związana z pobożnością polską.

Droga Krzyżowa

W Nowym Testamencie nie ma dokładnej informacji o trasie Drogi Krzyżowej Chrystusa. Wiadomo z relacji pozaewangelicznych, że trasa skazanych na ukrzyżowanie przebiegała najruchliwszymi ulicami miasta [Starej Jerozolimy]. Skazańcy nieśli zazwyczaj tylko poprzeczną belkę krzyża, którą potem umieszczano na pionowym palu znajdującym się na stałe na niewielkim, pięciometrowym wzniesieniu za murami miasta, zwanym Golgotą.