ARCHIWUM 2018

ŚWIĘTO MATKI BOŻEJ GROMNICZNEJ I POŚWIĘCENIE ŚWIEC DZIECI PIERWSZOKOMUNIJNYCH

      W piątek 2 lutego 2018 r. obchodziliśmy święto Ofiarowania Pańskiego, zwane również Matki Boskiej Gromnicznej. Jest to dzień, kiedy tradycyjnie w kościele święci się gromnice. W ten dzień o godzinie 18:00 dzieci z klas 3 przygotowujące się do I Komunii Świętej przybyły do kościoła ze świecami, które będą używane w czasie Uroczystości I Komunii Świętej. Świece zostały poświęcone przez proboszcza ks. Sławomira Witkowskiego.  W swoim kazaniu ks. Jan Żymant  przypomniał wiernym, że sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże. Są one fundamentem życia każdego chrześcijanina.

Święto Ofiarowania Pańskiego upamiętnia przyniesienie przez Maryję i Józefa Jezusa do świątyni i ofiarowanie Go Bogu, zgodnie z nakazem mojżeszowym, że każde pierworodne dziecię będzie poświęcone Panu. W Liturgii wspominamy też postać Symeona, któremu Bóg zapowiedział, że nie ujrzy śmierci dopóki nie zobaczy Mesjasza Pańskiego. W świątyni, gdy spostrzegł Świętą Rodzinę wziął małego Jezusa na ręce i modlił się słowami „Teraz, o Panie pozwól odejść Swemu słudze w pokoju, bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie(…)”.

Od tego dnia w kościele i kaplicy nie zobaczymy już ani choinki, ani żłóbka, które przez ostatnie czterdzieści dni symbolizowały nam przeżyte niedawno Święta Bożego Narodzenia. Jest to związane z elementem naszej tradycji jakim jest śpiewanie kolęd, które kończy się właśnie w Święto Ofiarowania Pańskiego.                                                                                       

W Polsce święto ma charakter zdecydowanie maryjny – Matki Bożej Gromnicznej. Tak jak Maryja wniosła Jezusa do świątyni jerozolimskiej, tak też przynosi światło wierzącym. W kościele dokonuje się poświecenia gromnic. Zapalone gromnice daje się do rąk konającym.
Na znak zawierzenia Maryi w czasie klęsk, szczególnie podczas burzy, w domach i gospodarstwach, również zapala się gromnice. Jako gromnice służą też świece chrzcielne, kiedy to w życie nowo ochrzczonej osoby wkracza światło wiary, która prowadzi przez życie.

Dzień Matki Boskiej Gromnicznej miał przez cale stulecia wielkie znaczenie w roku kalendarzowym na wsi. Wtedy pachołkowie i służące otrzymywali zapłatę za przepracowany rok i mogli zmienić chlebodawcę. Z maryjnym świętem łączyły się też przysłowia wyrażające radość na nadchodzącą wiosnę, jak np. „Gromnica – zimy połowica”, „Na Gromniczną mróz – chowaj chłopie sanie, szykuj wóz, czy „Na Gromniczną ciecze – to się zima wlecze”. W tym dniu pochmurne niebo zwiastuje dobry, obfity rok, zaś słoneczne – przeszkody i trudności.

Ponadto od początku lutego dni są coraz dłuższe. Stare porzekadło ludowe mówi, że o ile dzień zimowego przesilenia słonecznego 21 grudnia był najciemniejszy w roku, to na Nowy Rok „przybywa dnia  jak na barani skok”, a na Trzech Króli już „na jeleni skok”. 2 lutego dzień jest już dłuższy o całą godzinę, a do 21 marca przybywa dnia szczególnie szybko.

2 lutego przypada także Dnia Życia Konsekrowanego. Siostry i bracia zakonni, podobnie jak Jezus w świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu.